Zijn er seks op Mars?

Om nauwkeurig te zijn, moest onze vraag zo klinken: is er seks in een baan? We konden het zelf niet beantwoorden, dus ze draaiden om hulp bij een vriendelijke publicatie – “Populaire mechanica”: zijn editors en auteurs staan ​​altijd klaar om mythen te verdrijven of wetenschappelijk de waarschijnlijkheid te bevestigen van feiten. Deze keer werd Dmitry Mamontov, wetenschappelijke redacteur van het tijdschrift deskundig.

OFFICIEEL

In Russische bronnen zijn er geen gegevens over dit onderwerp. En NASA tot de vraag over seks in de ruimte , zegt dat “de officiële experimenten over de reproductie van dieren in de ruimte nooit zijn uitgevoerd”. Om nog maar te zwijgen. En als iets was, dan weet het management niets “.
Dergelijke vragen begonnen vaker te vragen na in 1991 de eerste (en enige) echtpaar uit de VS – Mark Lee (Mark Lee) en Jen Davis (Jan Davis) waren zichtbaar in een baan, maar geen gegevens over hun intieme leven. Tenminste open en officieel.
In het algemeen, volgens de regels van NASA, omvatten echtgenoten in één bemanning, indien niet verboden, het is extreem niet aan te bevelen – en niet vanwege seks,

maar omdat het de prestaties van het collectief niet beïnvloedt. Maar Li en Davis zijn kort voor de vlucht getrouwd, toen de crew-compositie al ongepast was. En voor de pasgetrouwden maakte een uitzondering op de regels.
We voegen toe dat astronauten het niet leuk vinden om het onderwerp van wederzijdse sympathie in de ruimte te bespreken. Lee en Davis weigerden ook om vragen over de “huwelijksreis” en “het karakter van hun relatie tijdens de missie” te beantwoorden “.

Fysiologie

Op het ISS per persoon zijn er veel factoren die (hoogstwaarschijnlijk) het proces zullen verstoren. Stress, gewichtloosheid, dichtbij en gebrek aan privacy, straling, lawaai (in het schip is nogal luidruchtig, astronauten gebruiken zelfs oordopjes) – dit alles kan het welzijn van astronauten en seksuele oplegging beïnvloeden. Bovendien is het de moeite waard om toe te voegen dat de smaaksensaties en ruiken in een staat van gewichtloosheid veranderen eerder merkbaar. En toch, als je aanneemt dat het mogelijk is, zou ik seks brengen in een baan van de baan?
Het is erg warm in het ISS, en astronauten zweten enorm (en zweet het zweetdruppels – niet erg opwindend endouge). Gewichtloosheid draagt ​​bij tot het uiterlijk van duizeligheid en misselijkheid. De lading op de spieren is atypisch, plus het zou moeten bedenken met apparaten om niet in verschillende richtingen uit te vliegen. Bovendien leiden gewichtloosheid en andere factoren tot een daling van de bloeddruk (het is absoluut vast), wat de erectie niet best beïnvloedt. Dus of liefhebbers in dergelijke omstandigheden kunnen genieten? Twijfelachtig.

In plaats van uitgang.

een Space Topic – “Gesloten thema”. Het is niet verrassend dat op deze kwestie van officiële gegevens dat niet is.
2 Alles wat wordt verteld over het geschatte seks in een baan – op het viagra voor mannen niveau van geruchten en stedelijke legendes.
3 Niettemin betekent dit niet dat dergelijke experimenten nooit zijn uitgevoerd. We moeten echter begrijpen: we zijn nauwelijks over de resultaten van dergelijke experimenten en komen er ooit achter.

Seks lsbooks

Douche op het schip is extreem klein. Woonruimtes niet sluiten. Crew net nergens om met pensioen te gaan. Bovendien slapen ze meestal op zijn beurt in kleine hutten. Bedden – gevouwen uit de muur van het paneel, naar hen astronauten vastmaken met riemen. Het is moeilijk voor hen (zo niet te zeggen – het is onmogelijk) om de liefde te bedrijven. Het is ook bekend dat het werk van kosmonauts op het station hen de maximale concentratie van aandacht en hoge energiekosten vereist. Dus in je vrije tijd geven ze de voorkeur aan films, lees boeken.

Het controversiële moment

De ontdekking over seks in een baan, het boek van de Fransman Pierre Koller “laatste missie: "Vrede", Mensen reizen “(de laatste missie: MIR, het menselijke avontuur). De auteur beweert dat NASA in 1996 onderzoek in de ruimte heeft uitgevoerd (er was een taak: te begrijpen hoe menselijke wezens een aantal jaren in een baan kunnen leven). De Kel publiceerde zelfs enkele van de resultaten naar verluidt in de handen van de studie – twee experimenten probeerden verschillende seksuele houdingen in de echte omstandigheden van gewichtloosheid en concludeerde: slechts 4 poseert van de 10 zijn mogelijk zonder hulp. Tegelijkertijd was een zendingspositie, “gemakkelijk haalbaar in de context van de aarde”, volgens de auteur van het boek, absoluut onaanvaardbaar in de ruimte. (Van de editors: zoek een beschrijving van de poses op internet, we hebben het nooit beheerd.)
Het boek veroorzaakte een dubbelzinnige reactie. Iemand geloofde onvoorwaardelijk, anderen verweten de auteur in de vervalsing van de gegevens en het braft van misleiding. Aldus zei plaatsvervangend hoofd van het Institute of Medical Biological Problemen van de Russische Academie van Wetenschappen dat experimenten op seks in de ruimte niet werden uitgevoerd door de Russische noch Amerikaanse astronauten. “Ik heb nog nooit gehoord over elke seks in een baan. In ons land waren er geen soortgelijke experimenten en er waren geen afleveringen die getuigen van tijdens elke expeditie, astronauten waren bezig met seks, “- geciteerde interfax van de Russische wetenschapper in 2007.